In onze nieuwe rubriek “HackerHighlight” laten wij elke maand een project zien wat door onze leden is gemaakt. Vandaag trappen wij af met met de ‘vingeroperatie’ van de NAO in Coevorden, uitgevoerd door Sarah!
In april was ik eigenlijk op zoek naar een plek voor mijn D&D-groep en kwam zo bij de hackerspace terecht. Toen ik op een woensdagavond langskwam, raakte ik direct verknocht aan de NAO-robot. Ik kende deze robots al van mijn MBO-opleiding, waar ik een aantal jaar met hun ZORA-versie (NAO met een andere interface) heb gewerkt. Het viel mij meteen op dat één van de vingers gebroken was – een perfecte uitdaging voor mijn vriendin Marijke en mij. Marijke studeert bouwkundig tekenen en heeft de tools en skills om de vinger digitaal te reconstrueren. Zelf houd ik me graag bezig met het printproces, het materiaal, en het onderhoud van de 3D-printers. Beter kon het niet!
Zowel Marijke als ik hadden momenten waarop we met de handen in het haar zaten, vooral als er onverwachte printproblemen optraden door het weer of materiaalproblemen
Toen Marijke na vele revisies eindelijk de bestanden klaar had, begon de échte uitdaging: het printen. Tijdens het printen zijn er zo veel factoren waar je geen controle over hebt – zoals de omgevingstemperatuur, luchtvochtigheid en de staat van het filament. Het was inmiddels hartje zomer, en de omgevingstemperatuur en luchtvochtigheid waren zo hoog dat het filament zichtbaar vocht begon op te nemen. Hierdoor ontstonden er fluctuaties waarbij het materiaal afwisselend begon te krimpen en uitzetten, wat voor inconsistenties in de printkwaliteit zorgde. De eerste versies waren daarom “bijzonder”. Één origineel vingerkootje bestaat uit twee delen en een schroefje, onze versie klikte in elkaar maar door de verschillen in krimp was geen één onderdeel hetzelfde. Daarnaast moet een deel over elkaar heen glijden, wat ik met een standaard filament printer niet voor elkaar kon krijgen.
Vanaf hier is mijn avontuur met resin printen begonnen. Met dank aan Peter voor het doneren van de resin printer, ben ik zonder enige ervaring en heel veel nieuwsgierigheid begonnen met het printen van de kootjes in resin. Resin is niet iets waar je laks mee om kunt gaan maar als je er goed en veilig mee omgaat, kan je echt de meest geweldige objecten printen. Omdat resin printen nieuw voor mij was, kostte het tijd om alles goed af te stellen, maar uiteindelijk is het gelukt. Vaak kwam het neer op kleine dingen die veel impact hadden zoals hoeveel resin er in het vat zat, hoeveel UV ‘exposure’ per laag en de support die het model op zijn plaats houd. Met wat gemopper, 10 seconden lijm en flinke portie geduld, had ik nog voor de dag van de techniek de vinger klaar. Toen alles weer vast zat hebben Marijke en ik onszelf beloond met een gezellig avondje pizza en sterrenkijken.
Tot slot wil ik ook Globe in Coevorden bedanken voor hun donatie van 100 mini-veertjes en staafjes. Deze waren essentieel voor de flexibiliteit van de vinger, en maakten het project compleet. Het was een geweldig avontuur dat ik met alle kennis en tools van nu zeker opnieuw zou aangaan!”
Heb jij na het lezen ook zin om te 3D-printen of wil je iets anders maken, bijvoorbeeld met een CNC-machine? Kom dan gerust langs op maandagavond in Emmen (Greenwise Campus) of woensdagavond in Coevorden (FabLab)
